Szacunek i otwartość unoszą się w powietrzu

Szacunek i otwartość unoszą się w powietrzu!

• Ilu wolontariuszy przyjęliście do tej pory?

W naszych krótko-i długoterminowych projektach wolontariatu międzynarodowego wzięło do tej pory udział blisko 200 osób.

• A ilu wysłaliście za granicę?

Ponad 20, w tym do Niemiec, Słowenii, Francji, Hiszpanii i Włoch.

• Z jakich krajów najczęściej pochodzili wolontariusze?

Najczęściej współpracujemy z partnerami z Hiszpanii, Włoch, Niemiec, Gruzji, Ukrainy, Grecji.

• Jaka jest najbardziej odległa miejscowość, z której przyjechali?

Najbardziej oddalonym od Szczecina miejscem były Azory w Portugalii.

• Co zyskujecie na współpracy?

Wolontariusze wnoszą do organizacji swoje pomysły i mają nowe spojrzenie na wiele spraw. W codziennej pracy zdarza nam się czegoś nie dostrzec, a oni to widzą, bo są fantastycznymi obserwatorami.

Przyjeżdżają do Polski z wielu różnych krajów, zwracają uwagę na drobne rzeczy. Skupiają się na potrzebach społeczności lokalnej, dzielą pasjami. Dzięki współpracy z nimi my – jako organizacja – oraz nasza społeczność lokalna otwieramy się na drugiego człowieka, inny język, kulturę.

• Czym zajmują wolontariusze?

Wolontariusze, z którymi współpracujemy w ramach naszego długoterminowego projektu  #activeEUROPE, mogą wybrać na etapie rekrutacji, gdzie chcą pracować – w siedzibie naszego stowarzyszenia, w szkole czy może w przedszkolu.

Celem jest nabycie i wzmocnienie kompetencji oraz promocja wolontariatu jako interesującej formy spędzania czasu wolnego. Wolontariusze mają także okazję do zaprezentowania swojej kultury i autorskich pomysłów. 

• Czy obecność wolontariuszy zmieniła lokalną społeczność i waszą organizację?

Nie wyobrażamy sobie funkcjonowania naszej organizacji bez obecności wolontariuszy europejskich! Uczymy się od nich, czerpiemy od nich pomysły, wspólnie organizujemy różne wydarzenia. Ich pobyt w Szczecinie i czynny udział w życiu miasta przez organizację różnych działań i codzienną pracę ma znaczący wpływ na rozwój społeczności lokalnej – kształtowana jest postawa szacunku i otwartości.

• Jakie wytworzyły się relacje między wolontariuszami a otoczeniem, w którym pracowali?

Pracujemy nad tym, by wolontariusze czuli się z nami dobrze i by szczerze mówili o swoich obawach czy potrzebach Prowadzimy spotkania, warsztaty, szkolenia – dzięki nim stajemy się sobie bliżsi i zaczynami stanowić jeden zespół. Wielu wolontariuszy po zakończeniu projektu odwiedza nas i swoje organizacje goszczące. To bardzo miłe i zawsze na te wizyty bardzo się cieszymy.

• Przed jakimi wyzwaniami stajecie, zapraszając gości z zagranicy?

Każdy uczestnik projektu ma własne doświadczenia, wiedzę, oczekiwania. Zdarzają się nieporozumienia i konflikty. Należy o tym rozmawiać i pracować, aby wspólnie wypracowywać rozwiązania. Koordynatorzy nie mają przecież gotowych rozwiązań i odpowiedzi na wszystko.

• Jaka zdarzyła się Wam zabawna historia?

Może nie tyle zabawna, co bardzo miła, ponieważ wielokrotnie byliśmy świadkami wielkich przyjaźni i miłości. Owocem programu było też kilka  „wolontariackich” ślubów.

• Na pytania odpowiadała specjalistka ds. wolontariatu, koordynatorka projektów międzynarodowych Ewelina Sobecka